- hədiyyəlik
- подарочный, предназначенный для подарка.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
üstəlik — 1. is. Bir şeyin üstündə verilən şey; əlavə. 2. zərf Əlavə olaraq. <Rəsul> gördü ki, bu zalımlar udduqları pullarla kifayətlənməyib, üstəlik yatdıqları yorğan döşək və balışları da aparmışlar. «Aşıq Qərib». Şairin qəzəllərinə məftun olmuş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əbədiyyən — z. <ər.> Həmişəlik, əbədi, daimi. <Qızın> gözləri ilk baxışdan əbədiyyən hafizəmdə nəqş olunmuşdu. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sərmədiyyət — ə. daimilik, həmişəlik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əbədiyyən — ə. əbədi olaraq, həmişəlik, daimi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əbədiyyət — ə. sonsuzluq, həmişəlik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gəmik — bax sümük. Şamil <Aslan bəyi> diqqətlə müayinə etdi, . . onda əskimiş, gəmiklərinə qədər işləmiş beş altı xəstəlik tapdı. A. Ş.. <Qoca Baxşı:> Baxşı da orada idi. O, Sonanın baş gəmiyinə baxır və düşünürdü. C. C.. Şəhid sıyrılaraq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iş — is. 1. Fəaliyyət, çalışma, zəhmət, əmək. Əqli iş. Fiziki iş. İş görmək. Elmi iş. İşlə məşğul olmaq. – İş insanın cövhəridir. (Ata. sözü). İş rəncbərin, güc öküzün, yer özününkü; Bəyzadələri, xanları neylərdin, ilahi! M. Ə. S.. İş nə qədər qızğın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qiymətli — sif. 1. Qiyməti, dəyəri yüksək, baha olan; bahalı. Qiymətli xalça. Qiymətli hədiyyə. Qiymətli şeylər. Almaz qiymətli daşdır. – . . Həmişə də qiymətli xam atı alıram ki, onu qoşquya öyrədim. C. M.. Hələ üstəlik, dəllək arvadının qiymətli… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəlb — is. <ər.> 1. Ürək (adətən insanın daxili aləmi, onun hisslərinin, təəssüratının, əhvali ruhiyyəsinin simvolu, rəmzi təzahürü mənasında işlənir). Bu təsadüf onun qəlbində bir etimad oyandırdı. M. Ə. S.. Haman qız bütün səyahətçilərin qəlbini … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vurulmaq — 1. məch. 1. Zərbə endirilmək. Ağac ilə vurulmaq. // Döyülmək, kötəklənmək. 2. Çalınmaq, qaxılmaq, soxulmaq. Paya vurulmaq. Taxtaya iki mıx vurulmuşdur. 3. Güllə ilə vurulub öldürülmək. Ovda ikicə quş vuruldu. – Üzvlərdən Hacı Mirzə Həsən vuruldu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zinət — is. <ər.> Bəzək, süs, yaraşıq. Rəhimin evində səhər tezdən qonaqlıq tədarükü görülürdü. Bahar, Rəhimə və Rahim süfrənin zinəti ilə məşğul idilər. S. S. A.. Hünərdir əmrə ilk zinət, onun hüsnündə məna var. S. V.. Çoxdur hədiyyələr insan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti